Aankomst in Yunnan, China.

Vanmiddag vanuit mijn hotelkamerraam; de nieuwe hotelwerknemers krijgen marcheerles.
Wat me in opvalt Kunming, is dat alles gedisiplineerd en ordelijk is en het bijzonder schoon is. Geen graffity en kauwgom op straat.                                      

Eindelijk, meer dan veertig jaar stond China op mijn verlanglijstje. Maar nu is het dan zover, welleswaar ben ik de zestig jaar reeds gepasseerd,  maar als ik nog langer zou wachten, dan komt het er niet meer van.

De cultuur, de natuur, het Boeddhisme, de Tao, Mao, Confusius, mensen met staarten en lange geitenbaarden, de pagodes, tempels met monniken, de schrijf-karakters. Het land waar verhoudingsgewijs veel vegetariërs wonen, waar met stokjes wordt gegeten, waar boeren aan tafel een goede gewoonte is, waar thee wordt gedronken. Het land waar al die Rhododendrons, Magnolia's en andere prachtige planten groeien.

Maar goed, ik had me voorgenomen dit keer geen lange verhalen te schrijven, maar meer beeldmateriaal te plaatsen met bijbehorende tekst.

                                         Heel veel scooterrijders dragen een mondkapje.

Ik moest eerst geld pinnen, want ik kwam met een lege portemonnee in dit land aan. Op het vliegveld leerde ik Ni Shao kennen, hij regelde een taxi en schoot deze eerst voor. Samen zochten we het hotel op, checkten mij in en zochten een bank. Hij weet de weg in deze, dertien miljoen mensen tellende, stad.
Het viel me op, dat het naar verhouding redelijk stil in deze metropool is. De auto's en scooters rijden op een accu. Doordat men bang is, dat de mede-weggebruiker de bestuurders niet opmerkt, wordt er mondjesmaat getoeterd.

Toen ik na het zoveelste verzoek eindelijk geld uit de muur kreeg, stelde ik voor om samen thee te gaan drinken. Ni vond dat een goede theehuis te ver om te lopen was en daarom namen we een taxi. Nu ben ik wel wat gewend op het gebied van theehuizen en thee-winkeltjes. Maar waar we vanmiddag binnen stapten overtrof mijn stoutste verwachtingen.

Deze thee proeverij / -schenkerij verkoopt de fijnste Yunnanthee's. De dames lieten ons verschillende soorten proeven.

                                         Op straat wordt er veel gekookt, de z.g. snelle hap.

Mijn persoonlijke gids weet veel in de stad te vinden. Dit eethuisje serveerde de lekkerste gerechten.
Gebakken aardappelschijven met knoflook, een fijne kerrie en pepers. Roergebakken paksoy achtige groente in ketjap en iets bouillon en gevulde baobab. Uiteraard werd dit met stokjes gegeten.

 Als hoofdgerecht kippensoep van een hele en vette kip getrokken. Hier zat opvallend veel gember in, heerlijk. Het vocht van de soep wordt eerst in een kom gedaan, waarna men met stokjes de kip afzoekt en deze drengd in de bouillon.

 Na het eten kon ik het niet laten om mijn neus nog even in de keuken te laten zien.

Ook in Kunming is het op tijd donker. Ik was moe van de slapeloze nacht in het vliegtuig, dus daarom vertrok ik maar naar het hotel. Morgenvroeg staat Ni op tijd bij het hotel om een programma met mij af te werken. We blijven morgen in de stad, dat wil zeggen, dat we ons met taxi's zullen verplaatsen.
Ik wil dan vanaf morgen ook foto's maken.